53 / 78
53
şahin gözleri gibi kısıyordu bu sayede rüzgârı yararken faz-
la etkilenmiyordu.
Jonathan Livingston bunları yaparken gerçek kimliğini
unutuyor, eve yorgun ve halsiz geliyordu. Jonathan‘ın ailesi
“Unutma ki sen bir martısın ve senin de diğer martılar gibi
teknelerden atılan ekmek parçalarını getirmen gerekiyor”
diyordu. Jonathan tamam dedi ve sıradan bir martı gibi
teknelerden balık yakalamaya gitti.
Sürüyle geçirdiği günlerde Jonathan, bir kez daha sıradan
bir martı gibi olamayacağını fark etti ve uçma eğitimlerine
tekrar başladı. Perdeli ayaklarını indiriyor, gagasını
kaldırıyor ve ona acı veren bir kavisi oluşturabilmek
için kanatlarını iyice geriyordu. Git gide kendini daha da
geliştiriyor hatta daha önce en yüksek uçuş rekoruna
sahip martıyı bile geçiyordu. Bu ona yetmiyordu daha da
yükseklere uçma isteği onu sürekli tetikliyordu. Bir gün yine
en yükseğe uçmuştu daha sonra dalışa geçecekti hızla
dalıyordu. Birden önünde bir martı sürüsü belirdi. Jonathan
ne yapacağını bilmiyordu nasıl dönüş yapacağını daha
öğrenmemişti başka çaresi kalmamıştı, gözlerini kapattı
ve dalışa geçti. Şanslıydı ölen olmamıştı, ancak kendisi
soğuk deniz sularında baygın vaziyette yatıyordu. Aklından
kendini derin sulara bırakmak geçiyordu… O an tutkunu
half of its wings and could fly higher this way. And when was
to dive he would half-close his eyes like an eagle and this way
the wind wouldn’t influence him as much. As he did these,
Jonathan Livingston would forget about his own identity
and come back home tired and exhausted. Jonathan‘s family
would say to him “Don’t forget that you’re just a seagull and
just like the other seagulls you should gather pieces of bread
thrown from the boats”. Jonathan said ok and just like an
ordinary seagull, he went out to gather fish from the boat.
During the days he spent with the flock, Jonathan once again
realized that he could never be an ordinary seagull and
started his flight training again. He would lower his webbed
feet, lift up his beak and extend his wings as much as he
could to form a curve that gave him pain. He got better and
better and even beat the seagull that had the record for flying
highest. But that wasn’t enough for him and his desire to
fly higher kept pushing him for more and more. One day he
again flew very high and he was about to dive and started
diving so fast. Suddenly a flock of seagulls appeared in front
of him. Jonathan didn’t know what to do because he didn’t
know how to maneuver yet so he had no choice but to close
his eyes and dive. He was lucky, nobody died but he was lying
unconscious in the cold seawater. He was thinking about
letting himself go in the deep waters...He decided to give
HABER
NEWS